Barak Türkmeni - Karacoğlan

Nice eserleriyle, 16. yüzyılda yaşamış ve söylediği Türküler günümüze kadar gelmiş Karacoğlan (Karaca Oğlan), Çukurova'da doğmuş, büyü...

Nice eserleriyle, 16. yüzyılda yaşamış ve söylediği Türküler günümüze kadar gelmiş Karacoğlan (Karaca Oğlan), Çukurova'da doğmuş, büyümüş ve çevredeki Türkmen aşiretleri tarafından çok sevilmiş bir sanatçıdır.

Karacoğlan, bir Barak Türkmenidir demek yanlış olmaz. Çukurova, Toroslar ve Gavur Dağları arasındaki bölgede yaşamış olan Karacoğlan'ı bölgedeki Barak Türkmenleri'nin yanı sıra diğer Türkmen Aşiretleri de benimsemiş, sahiplenmiştir. Bugün Yunus Emre gibi O'nun da birçok yerde mezarı bulunmaktadır.

İşte birkaç ünlü eseri:

Bir Ayrılık, Bir yoksulluk, Bir ölüm

Vara vara vardım ol kara taşa
Hasret ettin beni kavim kardaşa
Sebep ne gözden akan kanlı yaşa
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Nice sultanları tahttan indirdi
Nicesinin gül benzini soldurdu
Nicelerin gelmez yola gönderdi
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Karacoğlan der ki kondum göçülmez
Acıdır ecel şerbeti içilmez
Üç derdim var birbirinden seçilmez
Bir ayrılık bir yoksulluk bir ölüm

Elif

İncecikten bir kar yağar,
Tozar Elif, Elif deyi...
Deli gönül abdal olmuş,
Gezer Elif, Elif deyi...

Elif’in uğru nakışlı,
Yavrı balaban bakışlı,
Yayla çiçeği kokuşlu,
Kokar Elif, Elif deyi...

Elif kaşlarını çatar,
Gamzesi sineme batar.
Ak elleri kalem tutar,
Yazar Elif, Elif deyi...

Evlerinin önü çardak,
Elif'in elinde bardak,
Sanki yeşil başlı ördek
Yüzer Elif, Elif deyi...

Karac'oğlan eğmelerin,
Gönül sevmez değmelerin,
İliklemiş düğmelerin,
Çözer Elif, Elif deyi...

Ela Gözlüm Ben Bu Elden Gidersem

Ela gözlüm, ben bu ilden gidersem,
Zülfü perişanım kal, melil melil.
Kerem et, aklından çıkarma beni;
Ağla göz yaşın sil, melil melil.

Yeğin ey sevdiğim, sen seni düzet;
Karayı bağla da, beyazı çöz, at;
Doldur ver badeyi, bir daha uzat;
Ayrılık şerbetin ver, melil melil.

Elvan çiçeklerden sokma başına,
Kudret kalemini çekme kaşına,
Beni unutursan doyma yaşına,
Gez benim aşkımla yar, melil melil.

Karac`oğlan der ki: Ölüp ölünçe,
Ben de güzel sevdim kendi halımça;
Varıp gurbet ile vasıl olunça,
Dostlardan haberim al, melil melil.